Pieniądz endogeniczny czy egzogeniczny

Przedstawiony w książce model ekonomiczny zrodził się z dociekań i przemyśleń autora nad funkcjonowaniem gospodarki i został dopracowany w okresie blisko pięćdziesięcioletnich poszukiwań i studiów w bogatej literaturze przedmiotu. Model obrazuje funkcjonowanie gospodarki z zupełnie innej perspektywy, aniżeli czyni to powszechnie przyjęty i respektowany w polityce gospodarczej paradygmat ekonomii. Zbudowany przez autora model czyni z ekonomii naukę bardziej przewidywalną i pod tym względem zbliża ją do nauk ścisłych, jak fizyka i chemia. Z chaosu zjawisk, jakie występują w skomplikowanej gospodarce, z powodu olbrzymiej ilości i różnorodności działań model wydobywa, porządkuje i ukazuje te nawet najbardziej oddalone od siebie powiązania przyczynowe i funkcjonalne. Daje porównywalne zrozumienie zachodzących procesów w gospodarce oraz przejawiających się zjawisk ekonomicznych, jakie model heliocentryczny dał do zrozumienia budowy wszechświata.

Wyprowadzone dedukcyjnie wnioski z modelu i na nich podstawie sformułowane zmiany zasad prowadzenia polityki pieniężno-finansowej państwa ukazują perspektywę wysokiego zrównoważonego, bez koniunkturalnych zakłóceń, wzrostu gospodarczego realizowanego przy pełnym zatrudnieniu siły roboczej oraz przy pomnażaniu powszechnego dobrobytu.